Eşi ve kız kardeşiyle beraber yürüttüğü restoranında yaklaşık onsekiz yıldır Michelin yıldızını koruyan nadir şeflerden olan Chef Antonella bizlere Puglia bölgesinden geleneksel tabaklar hazırladı.
Kurutulmuş çeri domatesli focaccia ile açılışı yaptı,
domatesli buğday çorbasıyla devam etti,
sıradaki tabak Puglia bölgesine özel "orecchiette" makarnaydı. Tadını iyi almamızı istediği için bu tabağı sadece basit bir domates sos, peynir ve zeytin yağıyla sundu,
bir sonraki tabağı ise ikiye böldüğü patlıcanların dış tarafına dikey olarak üç kesik atıp yarıkları koyun peyniri, beyaz şarap, sarımsak, gebre otu (kapari) ve maydonoz ile doldurduktan sonra yağda kızarttığı "melanzana farcita di pecorino e capperi",
burada fava ve patates püresi, tatlı ekşi kırmızı soğan, beyaz hindiba yaprakları, kızarmış yeşil biber ve ekmek,
hazırladığı en değişik tabak bence yanmış buğday unundan hazırlanan makarna, brokoli, acı kırmızı biber, ançuez ve çeri domates idi,
burada ise ana yemek olarak en fazla dört aylık kuzu kaburgası, "cardoncelli" mantarı ve çeri domates,
ve tabii ki tatlı; kısaca şerbetsiz lokma tatlısını üzüm pekmezi ve karamelize portakal kabukları ile sundu.
Demo bittiğinde sınıftaki bütün bayanlar (erkek stajer kabul etmediği için) Chef Antonella'nın yanında staj yapmak istediğini söylüyordu ama maalesef hali hazırda bir stajere ihtiyacı yokmuş.
Açıkcası şu ana kadar gelen misafir şeflerin arasında en sempatik olanı diyebilirim. Bir o kadar da başarılı. Hem böyle bir restoranı yürütüp hem de küçük yaşlardaki iki kızı büyütmek pek kolay olmasa gerek.
Yarın yaklaşık üç yüz otuz kişilik öğle yemeği hazırlamak üzere tekrardan ana mutfaktayız, bu sefer tatlı istasyonu ben ve takım arkadaşlarımdan sorulacak. Yine çok eğleneceğiz.
Şimdilik bu kadar.
Parma'dan selamlar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder